БАРАБА̀НЧЕ

БАРАБА̀НЧЕ, ‑та, ср. Умал. от барабан (в 1 знач.); малък барабан. Чу се барабанен удар. На сцената беше излязъл палячо, който биеше барабанче. Ст. Станчев, ВН, 1953, бр. 307, 4.

Списък на думите по буква