БЕЗМОТОРЕН —Речник на българския език — алтернативна версия
БЕЗМОТО̀РЕН, -рна, -рно, мн. -рни, прил. 1. За машина — който се движи без мотор. Безмоторен самолет. Безмоторен комбайн. Безмоторни превозни средства.
2. Който се отнася до управление на летателни устройства без мотори — планер, делтапланер и др. Безмоторно летене. Безмоторни летци.