БЕЗПЛА̀НОВО

БЕЗПЛА̀НОВО. Нареч. от безпланов. Не са преодолени недостатъците в организацията на работата. Бригадите често се местят стихийно и безпланово от един обект на друг. ВН, 1960, бр. 2854, 2.

Списък на думите по буква