БЕЗПРОБЛЀМНО

БЕЗПРОБЛЀМНО. Нареч. от безпроблемен; без проблеми и затруднения. "На концерта децата безпроблемно, с отлично обработените си гласове, изпълняваха всичко — от български фолклор до оперни творби." СТ, 2000, бр. 1, 8. Понякога със съседи играя по цяла неделя на табла или карти, дегустираме едно-друго, живеем си весело и безпроблемно. Диал., 1989, бр. 47, 9.

Списък на думите по буква