БЕЛОМЛЀЧЕН

БЕЛОМЛЀЧЕН, -чна, -чно, мн. -чни, прил. Рядко. Поет. Който е бял като мляко, много бял. — По малайския календар аз съм роден под знака на комара. Ето защо, ако ме разкарате от главата си, то непременно ще кацна на прекрасно заобленото Ви беломлечно рамо. Й. Попов, БНО, 97.

Списък на думите по буква