БУНАРДЖЍЯ

БУНАРДЖЍЯ, -ѝята, мн. -ѝи, м. Диал. 1. Човек, който копае бунари, кладенци. — Едно време майка ми, бог да я прости, все ме учеше: стани бунарджия, бе синко, хем кладенци ще копаеш, хем жълтички ще къташ! А. Гуляшки, СВ, 325.

2. Човек, който разнася и продава вода в безводни населени места; водоносец, водар. Специални водоносци (бунарджии, сакаджии) продаваха по селските улици вода по 3 лева литъра. ОФ, 1956, бр. 3558, 3.

Списък на думите по буква