БЪЛБУ̀К

БЪЛ-БУ̀К и удвоено или утроено бъл-бъл-бъл-бук междум. За наподобяване на лек, еднообразен шум от река, поток. Тихо бъблуникаше потока между папратите: бъл-бъл-бъл-бук! бъл-бук! Ив. Хаджимарчев, ОК, 320.

Списък на думите по буква