ВОЗИЛНИЦА —Речник на българския език — алтернативна версия
ВОЗЍЛНИЦА ж. Диал. Огромна бъчва за вино или голяма длъгнеста бъчва, която може да се превозва с кола; возилник, возелница. Майсторът имаше голямо лозе. Пълнеше по три возилници. Т. Харманджиев, КЕД, 231. Жена му между другите приготовления преди гроздобера наклала насред двора огън под голям котел с вода, за да запарва возилницата. Т. Харманджиев, КВ, 143. Дойдоха две кола с по една возилница вода, и като ги пуснаха върху огъня, димът престана, като остави само пара на мястото си, която се дигаше .. от пепела на пожарището... Ц. Гинчев, ГК, 297.