ГЛАДЍЯ

ГЛАДЍЯ, мн. няма, ж. Диал. Голям глад (във 2 и 4 знач.); гладория, гладотия. "И като беше много гладия, пашата остави още четири ходжи да ни турчат и които се потурчат, да им дадат жито за ядене." Ив. Вазов, Съч. XVI, 46. Вторийот орел велел: "На мое време се стори голяма гладия и много люде умреха за ядене". Нар. прик., СбКШ, 16. — Стани ми, стани, свети Никола. /../ Да шчо ме дигаш, ти света майко? / — Да е станала тежка гладия; / ти да си земеш кола с волове, / да си наполниш от море песок, / ти да си тръгнеш по сета земя; / коде да минеш, сѐ да си сееш. Нар. пес., СбАИ, 134.

Списък на думите по буква