ГРАДИНЕН —Речник на българския език — алтернативна версия
ГРАДЍНЕН
ГРАДЍНЕН, ‑нна, ‑нно, мн. ‑нни, прил. Остар. Градински. Цветята са такова мило и приятно нещо,.. каквито да бъдат те, полски или градинни, инстинктът на детето, на жената, на мъжа кара да ги откъснат от стеблото им. Ч, 1875, кн. 3, 136.