ГУ̀РЛЬО

ГУ̀РЛЬО1, ‑то, мн. ‑вци, м. Разг. Неодобр. Гуреливо момче.

ГУ̀РЛЬО

ГУ̀РЛЬО2, ‑то, мн. ‑вци, м. Диал. 1. Воден кос, воден скорец.

2. Земеродно рибарче, ледениче.

— От Н. Геров, Речник на блъгарский язик, 1895.

Списък на думите по буква