ДЕМЍРЕН

ДЕМЍРЕН, ‑а, ‑о, мн., прил. Остар. и диал. Железен; демир, демирлия. Там потропа Марко на портите, / че излезе дете Дукатинче, / та отвори демирени порти. Нар. пес., СбНУ XIV, 94.

Списък на думите по буква