ДЕТЕУБЍЙЦА

ДЕТЕУБЍЙЦА ж. и м. Остар. Книж. Убиец или убийца на дете или на деца. — Стой — повели той с жесток царски глас. — Пусни този нож. Каква си разпасана и нахална. Защо си тръгнала като детеубийца, за да заколиш единствения си син! Св, 1927, бр. 5, 3.

Списък на думите по буква