ДЕУТЀРИЙ

ДЕУТЀРИЙ, ‑ият, ‑ия, мн. няма, м. Хим. Стабилен изотоп на водорода (знак Д или Н2), газ с масово число 2, който се използва при водородните бомби; тежък водород. Деутерият, получен чрез електролиза от тежката вода, представлява лек газ. М. Ганева, ГМ (превод), 18.

— От гр. δεύτερος 'втори'.

Списък на думите по буква