ДОБРОСЪРДЀЧНО

ДОБРОСЪРДЀЧНО. Нареч. от добросърдечен; с доброта, добродушно. Противоп. коравосърдечно. Ако господин деспотът има някаква молба, нека добросърдечно и чистосърдечно да я изложи пред пълномощника на логотета. Д. Добревски, БИ, 67-68. Усмихвам се добросърдечно.

Списък на думите по буква