ДОРЀЖДАМ

ДОРЀЖДАМ, ‑аш, несв.; доредя̀, ‑ѝш, мин. св. ‑ѝх, св., прех. 1. Нареждам, подреждам и това, което е останало да се подрежда, подреждам докрай; донареждам. Не дореди пуловете. Стана от стола. Т. Харманджиев, КЕД, 195.

2. Диал. Обикалям, изреждам всички (Н. Геров, РБЯ). дореждам се , доредя се страд.

ДОРЀЖДАМ СЕ несв.; доредя̀ се св., непрех. 1. Успявам да дочакам реда си да получа нещо или да извърша нещо, към което се стремя заедно с другите. Всичко живо се юрна подир него и макар че Петко почти не се изказа на събранието, .. — не можа да се дореди от другите. Ст. Даскалов, СЛ, 121.

2. Само мн. и 3 л. ед. Диал. Изреждаме се (Н. Геров, РБЯ). Доредиха се всите наред, дойде редот и на царот. Н. Геров, РБЯ, 347.

Списък на думите по буква