ДРАГОЛЮ̀БНОСТ

ДРАГОЛЮ̀БНОСТ, ‑тта̀, мн. няма, ж. Остар., сега поет. Качество на драголюбен. От вси невести и жени / аз българките най-обичам: / с кокетски дух не са они, / но те са спретни домакини / и вярност, хубост, драголюбност / са техни първи добрини. Ив. Вазов, БМ I, 25.

— Друга (остар.) форма: драголѝбност.

Списък на думите по буква