ДУ̀ПЧИЩЕ

ДУ̀ПЧИЩЕ, мн. -а, ср. Увел. от дупка; голяма дупка. Зафир сонял един сън преди една година, како да беше се препнал от некой камен и беше паднал в едно дупчище длъбоко. СбНУ ХХIХ, 155.

Списък на думите по буква