НАРОДОУБЍЕЦ

НАРОДОУБЍЕЦ, мн. -ѝйци, м. Остар. Книж. Лице, което извършва масови убийства. Имаше между мъртвите и жени, и деца, около телата на които се събираха родители, роднини, непознати, които се вайкаха заедно и пращаха проклятия към народоубийците. С. Радев, ССБ II, 624-625.

Списък на думите по буква