НАХТА̀РЧЕ

НАХТА̀РЧЕ, мн. -та, ср. Диал. Умал. от нахтар; ключе. Когато .. ме избраха за библиотекар, никой предшественик не дойде да ми предаде нещо... Сичкото, което ми се връчи, бяха две нахтарчета, които приех от читалищния слуга. Ч, 1875, бр. 4, 160.

— Друга форма: анахта̀рче.

Списък на думите по буква