НЕБЀЛЕН

НЕБЀЛЕН1, -а, -о, мн. -и, прил. Който има външна обвивка — кора, черупка или кожа, който не е обелен; необелен. Аароновият дворец, както всички в тоя край наричаха голямата дървена постройка, беше на два ката, целият скован от небелени борови стебла. А. Дончев, СВС, 79. Тя се прилепи до него, като се пресягаше за небелен мамул и, когато взе, не се отдръпна вече. Ил. Волен, БХ, 137. Небелена ябълка. Небелено яйце. Небелени орехи.

НЕБЀЛЕН

НЕБЀЛЕН2, -а, -о, мн. -и, прил. Обикн. за плат, платно — който не е подложен на избелване, който не е достатъчно бял. Пепеляво е небеленото платно и влакната на много животни. П. Р. Славейков, ПЧ, 40-41. И никой не тура закръпка от небелено платно на ветха дреха. Н. Рилски, НЗ (превод), 16-17.

Списък на думите по буква