НЕОДОЛЍМ

НЕОДОЛЍМ, -а, -о, мн. -и, прил. Остар. Книж. Непреодолим. Новите идеи имаха насреща си неодолими препятствия и изискваше се голяма енергия, за да се мисли за успешна борба. К. Величков, ПССъч. VIII, 26. Младите души са присмехулни, но не от злост, а от неодолима потребност за живи вълнения. Ив. Вазов, Съч. VIII, 136. Неодолима умора натискаше тялото и съзнанието му, като че цял беше опустошен. Нямаше сили дори да мисли за каквото и да е. К. Константинов, Избр. разк., 79.

— От рус. неодолимый.

Списък на думите по буква