НЕПРЕКОПА̀Н

НЕПРЕКОПА̀Н, -а, -о, мн. -и, прил. За насаждение, насадена, насята нива, градина и под. — който не е прекопан. — Ами оная година цвеклото остана неизвадено, тая — непрекопано! Н. Каралиева, Н, 60. Лозята им, заглъхнале в бурен, стоят непрекопани. НБ, 1876, бр. 3, 11.

Списък на думите по буква