ОДО̀Л

ОДО̀Л м. Течен освежител за уста с ментолово масло. [Гео] плакнеше в банята устната си кухина с одол и попиваше с натопен в спирт памук кръвта. А. Мандаджиев, ЧЛНП, 104.

— От нем. собств.

Списък на думите по буква