ОКЛЀКВАМ, ‑аш, несв.; оклѐкна, ‑еш, мин. св. ‑ах, св., непрех. Диал. 1. Падам, грохвам от умора или от старост; клеквам.
2. Умирам.
— От Л. Андрейчин и др., Български тълковен речник, 1976.