ОРА̀ЧЕ

ОРА̀ЧЕ, мн. ‑та, ср. Умал. от орач; малък, млад орач. Ни ща попа, ни дяка,/ най ща младо ораче:/ кални му са навои, бели му са хлябови. Нар. пес., СбНУ I, 374.

Списък на думите по буква