ОСЛАБНУВАМ —Речник на българския език — алтернативна версия
ОСЛА̀БНУВАМ1, ‑аш, несв.; осла̀бна, ‑еш, мин. св. ‑ах, св., непрех. Остар. и диал. Отслабвам1; ослабвам1, ослабнявам2, ослабявам1. Силата на онези жили, които сякога бият, колкото порасва тялото, повече ослабнува. Ч, 1875, кн. 10, 478. Всичките нечта, що нопредуват или що ослабнуват, нека всякий промишлява, защо дождът по капка капе, а повече от морето топи, напоява. А. Гранитски, ПР (превод), 128.