ОСМОКРА̀К

ОСМОКРА̀К, ‑а, ‑о, мн. ‑и, прил. Разг. Название на осмоноги, на мекотели с по осем крака. Съзвучен епитет на животното рак. Очите му изхвръкнали навън като на рак-осмокрак. ВН, 1961, бр. 2978, 2. — Фала тебе, рако, / рако осмокрако, / рако кавгаджийо, / рако бедаджийо! Нар. пес., СбНУ ХLIII, 564.

Списък на думите по буква