ОСМОЧЛЀНЕН

ОСМОЧЛЀНЕН, ‑нна, ‑нно, мн. ‑нни, прил. Който се състои от осем члена. Семейство с повече от осем члена се смята като осмочленно и плаща като такова. Пряп., 1903, бр. 27, 3. Изпраща една осмочленна комисия с пълновластие да накаже виновниците на мястото им. НБ, 1876, бр. 2, 124.

Списък на думите по буква