ОТНАПРЀДЕ

ОТНАПРЀДЕ нареч. Остар. и диал. Отнапред; отнапреди, отнапреж. — А накъде ще поемем, а? — Ами че откъдето сме дошли. Като кога отнапреде ще му правим сметка, бе? В. Мутафчиева, ЛСВ I, 163. Отишли са у чесните църкви, / сичките си пречес, бре, везели, / .. / на Бога се чисто помолили / .. / Като това они направиа, / сѐ им прости Господ греховете / и им даде здраве, що какво са, / що какво са били отнапреде. Нар. пес., СбНУ ХLIII, 467.

Списък на думите по буква