ПАРНАР —Речник на българския език — алтернативна версия
ПАРНА̀Р1 м. Вечнозелен храст с дребни игловидни листа. Quercus coccifera. От средиземноморските растителни видове по долините на реките Струма, Места, Арда и Марица.. се срещат бадеми.., черница, парнар. Геогр. Х кл, 72. Той земал една ортома и ги заградил сичките парнаре. СГ, 1894, кн. 1, 371. Край Вардара зелени чукари, / по чукари зелени парнари, / под парнари дебели палатки. Нар. пес., СбВСтТ, 794.
— От тур. pırnal 'ясен'. Друга (диал.) форма: пръна̀р.