ПЕЧАЛБА̀РСКИ

ПЕЧАЛБА̀РСКИ, ‑а, ‑о, мн. ‑и, прил. Който се отнася до печалбар и до печалбарство. Между моите гости имаше и стари корави илинденци .. понякога се обаждаха и най-младите, ония, които, познаваха печалбарските неволи из Белград, Загреб, Любляна, Нови Сад. Г. Караславов, Избр. съч. II, 175. Това бяха търговци, спекуланти, които се вайкаха не за столицата, не за съдбата на България, а за това, което бяха натрупали в тия 5-6 печалбарски години след Освобождението. В. Геновска, СГ, 403. Веднага след войната замина за Америка на печалба. Но лесно се убеди, че не са достатъчни само печалбарските намерения, за да постигне богатство и сполука. Т. Харманджиев, КВ, 22. Лазар Глаушев реши да направи къща само заради Ния. За едно късо време той изтрезня и от печалбарската упойка. На работата в дюкяна гледаше някак покрай друго нещо, по-важно, по-значително. Д. Талев, ПК, 448.

Списък на думите по буква