ПЍКВАНЕ

ПЍКВАНЕ1, мн. ‑ия, ср. Разг. Отгл. същ. от пиквам1.

ПЍКВАНЕ

ПЍКВАНЕ2, мн. ‑ия, ср. Диал. Отгл. същ. от пиквам2 и от пиквам се; пъхване, втикване, вкарване.

ПЍКВАНЕ

ПЍКВАНЕ3, мн. ‑ия, ср. Диал. Отгл. същ. от пиквам3.

Списък на думите по буква