ПЛУ̀ЖНИЦА

ПЛУ̀ЖНИЦА ж. Диал. Плуг. И сърповете бяха криви, и плужниците, и малките клепани рала. Вл. Зарев, С, 1972, кн. 11, 73. Ралото или плужницата им останала со еден вол, та не можело веке да се орат. СбНУКШ ч. II, 99. Пак се сборвят до две моми: / "Море старо гурельо'о! / Ай пойди си дори дома, / изгори си плужницата, запали си кукицата." Нар. пес., СбБрМ, 368. Орет старо во градина / со два вола со плужница. Нар. пес., СбБрМ, 368.

Списък на думите по буква