ПОБА̀ЙВАМ

ПОБА̀ЙВАМ, ‑аш, несв. (рядко); поба̀я, ‑а̀еш, мин. св. поба̀ях, св., непрех. 1. Бая малко, за кратко време. Станкината майка всеки ден питаше дъщеря си какво ѝ е. Тя искаше да вика поп да ѝ чете или баячка да ѝ побае. Елин Пелин, Съч. III, 127. — Побая му, водица му пръска и в един час време детето .. отвори очи, поиска вода да пие и хлебец да яде. К. Петканов, БД, 112. — Петранка е из маалата, / мъжка ни рожба болнава, / болнава и урочасала, / отиде да ѝ побае. Нар. пес., СбВСт, 487.

2. Бая от време на време, понякога (Н. Геров, РБЯ IV). побайвам си, побая си възвр. и взаим.

Списък на думите по буква