ПОБЕДЍТЕЛСКИ

ПОБЕДЍТЕЛСКИ, ‑а, ‑о, мн. ‑и, прил. Рядко. Който е характерен за победител, отнася се до победител. — В Грозданово има ли космос?.. — Има, има — с победителско снизхождение обяснява племенницата ми. Др. Асенов, СВ, 33. Блясъкът на победителската сила и величие, с който парадират.. съглашенските победители, днес е разноцветният блясък на сапунения мехур. Борба, 1919, кн. 4, 108-109.

ПОБЕДЍТЕЛСКИ

ПОБЕДЍТЕЛСКИ Рядко. Нареч. от прил. победителски; победоносно, победно. Захари измъква пачка банкноти и я тупва победителски пред него. — Вземи! За тебе... Др. Асенов, ТКНП, 10.

Списък на думите по буква