ПОВЛЍЧАНЕ

ПОВЛЍЧАНЕ, мн. ‑ия, ср. 1. Отгл. същ. от повличам и от повличам се. Повличане на децата на море. △ Повличане подир лоши другари.

2. Остар. Наклонност, увлечение. Постоянствувах на решението си .. Струвах ли добре и решението, което си направих, дали беше наистина едно вдъхновение от Бога? Или по-добре не требуваше ли да го гледам като естествения резултат от това повличане, което ме прави секоги да предпочитам това, което ми харесва, отколкото мъчните жертви? Др. Цанков, ТМ (превод), 82-83.

Списък на думите по буква