ПО̀ДНИК

ПО̀ДНИК, мн. ‑ци, след числ. ‑ка, м. Диал. 1. Приземна част, приземие на къща. Подник .. се казва на партерното помещение. Хр. Вакарелски, ЕБ, 299.

2. Обор, конюшня; яхър, дам. На много места .. това помещение или постройка [оборът] е именувано дам, яхър, .., а там, гдето оборът е в партера на жилищната сграда (в Среднородопско) — подник. Хр. Вакарелски, ЕБ, 299. Иван рипнал и нагодил Иванца да му насипе пушкана и пищолене и конян да му оседлае в подникан. Ал. Дювернуа, СБЯ, 1713.

Списък на думите по буква