ПОДПО̀РЧЕ

ПОДПО̀РЧЕ, мн. ‑та, ср. Остар. Подпорка (в 1 знач.). Теглилката състои от една металическа пръчка .., която ся нарича кобилица; през средата на тая кобилица е пробита та ѝ ся прокарва троекатна ос наречена нож; оста лежи въз две подпорчета, приковани за дръжката. Й. Груев, Ф (превод), 15.

Списък на думите по буква