ПОХО̀ДБА

ПОХО̀ДБА ж. Остар. 1. Ходене. Веднъж Милчо поумореничък от походба, поседна си на сянка под хамбарът. Ил. Блъсков, ЗК, 201.

2. Похода. И след като ми каза пак госпожа Ларок че ся е благодарила от тази походба, тръгнахме си. П. Р. Славейков, ДБ (превод), 155.

Списък на думите по буква