ПРЕБРАДЀН

ПРЕБРАДЀН, ‑а, ‑о, мн. ‑и. Прич. мин. страд. от пребрадя като прил. Който има кърпа на главата си. Една стара пребрадена жена го придържа и го запита съчувствено: — Какво ти е, сине? М. Грубешлиева, ПИУ, 287.

Списък на думите по буква