АПОЦЀНТЪР

АПОЦЀНТЪР, мн. ‑трове, м. Астрон. Точка от орбитата на небесно тяло или изкуствен спътник, въртящ се около друго небесно тяло, максимално отдалечена от това тяло. След спускането в орбита "Луна — 10" имаше следните параметри: височините на перицентъра и апоцентъра бяха равни на 2089 и 2752 километра.

— От гр. Bπό ’далече’ + лат. centrum.

Списък на думите по буква