БЀДНИЦА

БЀДНИЦА ж. Диал. Жена, която набеждава, клевети някого; клеветница. Света Неделя продума: / "Мари Калино, беднице, / .. защо си закла, Калино, / вашето конче хранено, / .. та ти набеди зълва си?" Нар. пес., СбНУ ХХVII, 181.

Списък на думите по буква