БЕЗУТЀШНО

БЕЗУТЀШНО нареч. Без утеха, успоко‑

ение; неутешимо. Двете жени неволно се прегърнаха, плакаха безутешно една срещу друга, опрели образ до образ. Ст. Чилингиров, ПЖ, 84.

Списък на думите по буква