БЕЛОМО̀РЧАНИН

БЕЛОМО̀РЧАНИН, мн. беломо̀рчани, м. Разг. Беломорец1. Заложила са й Маринка / със трима турци прязморци, / прязморци, беломорчане, / морето да си преплава. Нар. пес., СбВСт, 107.

Списък на думите по буква