БО̀МБИЧКА

БО̀МБИЧКА ж. 1. Умал. от бомба1 (в 1 знач.).

2. Обикн. мн. Различни по форма детски играчки с избухливо вещество. Едно бедно момче със скъсана ризка и продрани панталонки.. хвърля халосни бомбички срещу полицаите. ВН, 1960, бр. 2610, 4. Конят препускаше и изхвърляше с глух гърмеж като детски бомбички прах изпод копитата си. Ст. Даскалов, СЛ, 198.

3. Разг. Малка издутина на стенна мазилка във вид на мехурче, което се пука и се образува малка дупчица. Мазилките не само са напукани, но и са изпъстрени с "бомбички", както казват строителите, т. е. имат дупки. ВН, 1961, бр. 2943, 2.

Списък на думите по буква