БРОЍТЕЛ

БРОЍТЕЛ1, -ят, -я, мн. -и, м. Лице, на което е възложено да брои нещо; броец, брояч1, преброител. Селяните тръгнаха един след друг, пущаха бюлетините си и се отстраняваха. За няколко минути калпакът и фуражката бяха напълнени.. — Да се готвят броителите — обади се Герган. К. Калчев, ЖП, 19. Той слушаше гласа на броителя и си бележеше на един лист гласовете, дадени за двамата кандидати. В. Геновска, СГ, 237.

БРОЍТЕЛ

БРОЍТЕЛ2, -ят, -я, мн. -и, м. Техн. Уред за броене на нещо; брояч2. Двата елеватора работеха едновременно. До всеки от тях стоеше по един техник, а между двата сновеше комисионерът и току им пошепваше и подвикваше,.., зяпаше по циферблата на броителя, записваше бързината на товаренето. П. Спасов, ХлХ, 419.

Списък на думите по буква