БЪКЛЀ

БЪКЛЀ, мн. -та, ср. Диал. Умал. от бъкел; бъкелче, бъкленце. На прощавка с горянина пихме студена вода от бъклето, което младата дърварка,.., напълни от близкия леден извор. Ст. Станчев, НР, 73.

Списък на думите по буква