ВА̀ДЕН

ВА̀ДЕН, -а, -о, мн. -и. Прич. мин. страд. от вадя4 като прил. Остар. и диал. 1. За животинска кожа — който е щавен, обработен. Секи бързаше да са сподобие с тая драгоценност [новата книга], която увиваше в по два-три ката вадени кожи и я изучаваше наизуст от край до край. З. Стоянов, ЗБВ I, 25.

2. За човек — който е опитен (Ст. Младенов, БТР).

Вадена кожа. Диал. Опитен, о̀правен човек.

Списък на думите по буква