ВЪЗКОСТЕЛИВ —Речник на българския език — алтернативна версия
ВЪЗКОСТЕЛЍВ
ВЪЗКОСТЕЛЍВ, -а, -о, мн. -и, прил. Който е по-костелив от обикновеното или отколкото се очаква. На старини се сдобиха с един възкостелив син, мършав като баща си, който, щом израсна, се попрегърби.